Sfera zamówień publicznych jest niesłychanie istotnym elementem finansów publicznych. Konieczność prawnego uporządkowania tego działu dostrzegano w zasadzie od początku jego istnienia. Tylko za pomocą przepisów prawnych można było uregulować poszczególne procedury związane z zawieraniem kontraktów i organizowaniem przetargów na zamówienia publiczne.
Już w czasie trwania II Rzeczypospolitej pojawiały się pierwsze prawne regulacje w zakresie zamówień publicznych. Pierwszym znaczącym aktem prawnym w tej sferze była ustawa z 1933 roku „o dostawach i robotach na rzecz Skarbu Państwa, samorządu oraz instytucji prawa publicznego„, a także rozporządzenie Rady Ministrów wydane cztery lata później, w 1937 roku.
W 1948 roku w życie weszła natomiast ustawa „o dostawach i robotach na rzecz Skarbu Państwa, samorządu oraz niektórych kategorii osób prawnych„, która zastąpiła wcześniejsze akty prawne, wydawane w okresie międzywojennym. Ustawa wprowadziła między innymi zasadę zamówień bezprzetargowych w sektorze państwowym, co jednak odebrano jako dyskryminację sekcji prywatnej. Dla prywatnych przedsiębiorców zamówienia mogły być dostępne tylko w sytuacjach, kiedy ich realizacji nie podejmowała się żadna jednostka publiczna.
Kolejną ustawą była ustawa z 1957 roku „o dostawach, robotach i usługach na rzecz jednostek państwowych„. Ten akt prawny został jednak uchylony w 1983 roku. Od tego momentu działalność instytucji zamówień publicznych zaczęła być regulowana na podstawie przepisów resortowych, chociaż już wtedy dostrzegano ich niespójność oraz duże zróżnicowanie.
Ustawa o zamówieniach publicznych została uchwalona w dniu 10 czerwca 1994 roku i obowiązywała do 1 stycznia 1995 roku. Od tego momentu przeprowadzana była nowelizacja prawa zamówień publicznych, co wiązało się między innymi z przystąpieniem naszego kraju do Unii Europejskiej. Sam system zamówień publicznych wielokrotnie był modyfikowany oraz umacniany. Przyczyną tych zmian było dostosowanie naszego polskiego prawa do warunków unijnych.
Ustawa o zamówieniach publicznych stanowi obecnie regulację najważniejszych zasad związanych z wydatkowaniem finansów publicznych. Aby jednak ustawa mogła znaleźć zastosowanie konieczne jest spełnienie kilku przesłanek. Ważne jest, by zamówienie było wykonywane przed jeden z podmiotów wskazanych w ustawie, przedmiotem zamówienia powinny być usługi, dostawy lub roboty budowlane, a wydatkowane środki muszą być środkami o charakterze publicznym.